بسم الله...
هوالمحبوب.
هفت :
مثل بچه کوچیک ها
که تا عیدیشون و نگیرن
چشم میدوزن به دست های صاحب خونه،
هر چند دقیقه یکبار
زل میزدم به گنبدش و
میگفتم
یا امام رضا جان
عیدی من یادتون نره ها
عیدی من کربلا
من و سال نویی دست خالی ردم نکنیدا
انقدر گفتم و گفتم
که زودتر از اونچی که فکرش و میکردم
عیدیمو گرفتم
باید حدسش و میزدم
از همون وقتی که غذای حضرتیش قسمتم شد
که خواستم رستورانش ببرتم و برد
باید حدسش و میزدم
که آقا خیلی زود ازم راضی شده و
براتم و داده
اونم چه براتی
بهترین و بزرگترین عید سال
بهترین جای دنیا....
و من
تمام کربلا های رفته ام را
به دعای تو مدیونم
حضرت سریع الرضا
امام رىوف
حضرت انیس النفوس....
بسم الله...
هوالمحبوب.
بی سبب نیست
این همه شباهت های فامیلی
ارباب زاده ی ایرانی تبار
بی سبب نیست این همه دل بیقراریها و
دل تنگی ها...
بی سبب نیست اگر دل ما هم
چون شما
در کربلا جا مانده باشد و
ما اینچنین
بیدل زندگی میکنیم...
میلادت مبارک حضرت ارباب زاده
میلادت مبارک دل تمام ایرانیان و جهانیان...
بسم الله...
هوالمعشوق.
1.
رسمه برای تولد رفتن
دست خالی نمیرن
من هم دست خالی نیامده ام
کوله باری پر از گناه و
چشمی پر از اشک و
دلی پر از آه آورده ام
پناهم میدهی
حضرت ارباب...
بسم الله...
هوالمعشوق.
شعبان که از راه میرسد
دوباره تمام امید های دلت زنده میشود
دوباره هوای عاشقی
دواره بهانه ی یار...
دوباره نگاه ارباب و
عنایت سقا
دوباره دلت را بیمه ی علی اکبرش میکنی
تا روزی تمام وجودت را
تقدیم مولود نیمه ی شعبان کنی.
روزی که دیر نیست
او می آید و
دوباره تمام امید های دلت زنده میشود.
جان بر کف و اشاره ی جانانم آرزوست
جانان هرآنچه می طلبد، آنم آرزوست
صدبار اگر نثار رهش جان و سر کنم
تا باز جان دهم به رهش، جانم آرزوست