بهـــونه ....

بسم الله ...

این روزهـــا با خـــودم میگویم :

تو هـــم برای خودت امامــــی داری

کسی که در زمان ِ تو حاضـــر است

کسی که بتوانی به او تکیـــه کنی

چشم ـ دلت را باز کن

امام ِ تو حاضر است

همین جا

کنار تـــو

در شهر و دیارِ تـــو

با او درد و دل کن

حرفهایت را به او بزن

من که شمـــا را نمیبینم اما میدانم

شما هم مرا میبینی و هم صدایـــم را میشنوی

پس میگویم :

دلــــم بهانه ات را میگـــیرد آقــــــا ...

بیــــا تا همــــه بدانند ما هم صاحبی داریم

ما هم مولایی داریم

من جایی را ندارم که به دنبالت بگردم

تو بیـــا و من را پیدا کن ...

              من هــــوایت را کرده ام آقــــا

                            همین !