دلـم از روزگار، خسـته شده ...

بسم الله ...

 

       بالای سرم نامِ تـــو را نقش نمودم

                       یعنــــی که سرِ من به فدای قدمِ تو ...

 

 

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم ...

و هیچ کس مهربانتر از تو نیست

صدا می زنم ...

کجاست آن یوسف گمگشته مهربانی

که چراغ هدایت به دست در زمین دادگری کند ؟

کجاست مهـدی ... ؟

مرا دریـاب ...

در انتظارت هستم و خواهم بود...

بیا...

مهدیا دل شکسته ام را به تو می سپارم

دلدارم تو باش ...

 

      دلم از روزگار خسته شده ، مثل آیینه ای شکسته شده

          هر کجا در زدم ردم کردند، دربها وا نگشته بسته شده 

              عهد کردم که بنـــدگی بکنم ، میشود با تو زندگی بکنم ؟؟

 

 

انگار همین دیروز بود ...
وقتی تمام بچه های وبلاگ نویس اول سال همه یه چیز و نوشتیم...
گفتیم آقا امسال سال تحویلمون جمعه است...
روز آخر سالمون جمعه است...
نیمه شعبانمون جمعه است...
گفتیم آقا امسال تو یکی از این جمعه ها حتما میای ...
آقا بوی اسفند میاد...
باز هم یه سالِ دیگه تو راهه
این یعنی یه سال گذشت و شما نیومدی ...
آقا امیدمون نا امیـــد نمیشه هیچ وقت
چون میدونیم که میاید
حتما میاید...
حالِ همه ی ما فقط با اومدن شما ست که خوب میشه...
حتما گناه های ما نذاشت که فرج شما نزدیک باشه ...
کاش میومدی
هر چی زودتر میومدی
کاش اسفند همین امسال که با اسمِ مادرتون شروع کردیم ...
کاش زودتر بیــــــــای آقا ....

     راستی آقا جان ... میلاد عمه ات مبـــارک

     این روزها باید از زینب(س) صبوری کردن را خوبتر یاد بگیرم ...

     دعایت را مثل همیشه بدرقه راهمان کن مولا ...
                     
                    نبودی  و هـــزار دفعــــه زمین خوردم
                      نبودی و کـــم آوردم ....
                        ولی همه ش به داد من رسیدی
                         با هر کی غیر تو اگه که سر کردم
                           آخرش ضرر کردم  ....
                             وقتی باشی تمومه نا امیدی ...