مـاهِ تمـام ...

هو المحـــبوب ...

      مهـــر تـــو خار نخـــل هایم را رطــب کرد
                      ما را گـــدای ِ اول ماه ِ رجــــب کرد ...

  آقای من مهـر تو را واجـب نوشـتند

          یعنی تو را بر غیر تو غالب نوشــتند

سال هزار و سیصد و اندی گدایی است

     روزی ماها از همین چندی گــدایی است

  من چهارده قرن دنبال شمایم

          مال خودم هم نیستم مال شمایــم

   ماه رجب تا که به تو آغـوش وا کرد

           با آبــرو شد، خویش را مــاه خــدا کرد ...