اسیــــر ...

هــو المعشــــوق ...

 

     پـــر می زنـــد دلـــــم به هـــــوای ِ زیــارتـــش

                 هـــر روز خســــته حـــال تـــرم .... خســــته حال تــر 

 

 

دلی که بهانه گیر شده است را با چه میتوان آرام کرد؟؟؟

وقتی خاطری ی شبهای حرم بی تاب اش کرده است ...

وقتی در پنـــاه ِ نگاه ِ ارباب اش آرام بود و قرار داشت ...

جز نگـــاه ِ معشـــوق 

چه چیزی این دلِ بهانه گیر را آرام میکند ؟؟؟

خودت بگـــو اربــــابِ خــــوبــم

دلی که اسیـــرت شده است را

با چـــه بهـــانه ای آرام کنـــم؟؟

      هـر چـــه میـــخواهم غمــــم را در دلـــم پنهان کنم

                        سینه میگوید که من تنـــــگ آمــــدم فریـــــــاد کن ....