آشــنای دل هـا ...

 هو المحبــوب... 

 

       خـوشــا آن غریبی که یــارش تـــو باشی 

                             قـــرار دل بی قـــرارش تـــو باشی 

      خوشا آن گـــدایی که تنـــهای تنها 

                       کنـــاری نشیند، کنارش تـــو باشــی ... 

 

 

دلبـــر که باشی 

دل بـَــری را خـــوب بلدی 

حضـــرتِ رئــــوف 

حضــــرتِ ســـلطان 

نگــــاه کــــن

ببیــــن چه عاشـــقانه هوا پر شده از عطـــرِ میلادت 

از بس که دلبــــری کردن میدانی 

عاشقانت به پیشـــواز قدومت آمـــده اند... 

           مرا به غیـــر تـــو در این شهر،  آشنایی نیست

                    به جز هـــوای تـــو در سر، مرا هــوایی نیست ...