وقتی امام رضا داری...

بسم الله...

هوالمحـــبوب.

     سر میگذارد روی خاک صحن گوهرشاد

             هر کس برای گریه کردن شانه کم دارد... 

هی مینویسی،  

پاک میکنی...

مینویسی، 

خط میزنی... 

غوغایی است در دلت.

گاهی اوقات حرف دل که نوشتن نمیخواهد

آن هم وقتی پای امام رىوف در میان باشد 

وقتی با نگاهی همه ی حرف های دلت را زده ای

وقتی با اولین سلام جوابت را گرفته ای

وقتی غرق محبت و مهربانی اش هستی 

وقتی حرف دلت را نگفته

مرهم میشود برای تمام زخم هایش... 

وقتی امام رضا داری 

یعنی طبیب داری

طبیبی مهـــربان تر از مــادر...

    تــو طبیــب دلِ بیــمار منی

         تــو صفـــای تنِ تــب دار منی...