السلام علی قلب زینب الصبور...
- يكشنبه, ۲۳ آبان ۱۳۹۵، ۰۲:۵۴ ب.ظ
بسم الله...
هوالمعشوق.
این روزها در کربلا
میتوانی با چشم باز
دور تا دورت روضه ببینی و اشک بریزی
وقتی به سختی راه میروی
در میان جمعیت مشتاقی که همه شیعه ی مولا و
عاشق حضرت ارباب اند
و به عشق او با پای پیاده آمده اند
وقتی به سختی راه میروی و نفس میکشی
سرت را پایین می اندازی
رویت را میپوشانی
اما باز هم گاهی راه رفتنت سخت میشود
جوری که قید خیلی چیز ها را بزنی تا
بدنت را
و نگاهت را حفظ کنی از نگاه مردانی که
آنان هم مراعات حال تو را میکنند
پیش خودت میگویی
کاش راست نباشد
که عمه ی ما زینب
بعد از حسین اش
بعد از عباس اش
یک تنه و تنها
میان آن همه لشکر دشمن
با آنهمه نگاه های حرامی
بدون معجر...
اربعین که میشود
روضه
روضه ی سه ساله ایست که به کربلا نرسید و
خواهری که داغ چهل روز اسیری اش را
حالا برای برادرش
روایت میکند....
کاش میشد
از این همه غم و مصیبتت جان دهم
بانو....
