اُمیــدِ من به همین چشم هاے بارانیست ....

بسم الله ...

هوالمعبـــود.

میگفت مــؤمن هیچ وقت نااُمیــد نمیشه 

یا انقـــدر اصرار میکنه به دعا و 

حاجتش رو از خدا میگیره 

یا از خدا میخواد اگه 

روا شدن حاجتش به صلاح نیست

خدا راضیش کنه ....

من اما 

هیچ وقت جرأت اصرار کردن نداشتم

همیشه همه چی و سپردم دست خودت 

دست تـــو که خـــدایی و

خـــدایی کردن بلدی ...

        ......

خدایـــا مهمونیت داره تموم میشه 

روزها و لحظه های آخره

دست خالی رها نکن 

بنده ای رو ڪه امید بسته به ماهِ رمضان تو...

خدایا راضیــــم ڪن 

تا جانِ بیقرارم آروم بگیره ...

 این بنـــده چه داند ڪہ چہ میباید جست

       داننده تویـی هــــر آنچہ دانے آن ده ...