وصیت ...
- شنبه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۹، ۰۹:۳۹ ب.ظ
بسم الله ...
هوالمعبود
حسبی الله و کفی
سمع الله لمن دعاه ....
.
.
.
.
میخواستم بنویسم
جز پدر و مادرم و تو کسی و ندارم
یادم افتاد خدا رو دارم
امام حسین و دارم
با امام زمان زندگی میکنم و
دلم به اهل بیت گرمه
دیدم به ظاهر تو این دنیا تنهام
اما چقدر پشتوانه و دلگرمی معنوی دارم
میخواستم وصیت بنویسم
وصیت های قبلیم و خوندم
دیدم چقدر حالم بهتر از الان بوده
که نگران بودم زیاد نمونم تو این دنیا و آلوده نشم
چقدر رابطه م با اهل بیت خوب بود
ولی یه اشتباه داشتم
اونم اینکه هر بار قبل کربلا رفتنم وصیت مینوشتم
بیخبر از اینکه کربلا رفتن آدم و زنده میکنه
به آدم زندگی میبخشه
وصیت اصلی رو باید الان نوشت
که راه کربلا بسته است
که هر روز از دوری و دلتنگی میشه مرد ...
غبطه میخورم به حال خوبم
به اینکه نمیخواستم تو این دنیا باشم تا آلوده گناه شم
که دل امام زمانم و بشکونم
اگر زنده بودم میخوام برای آقام زنده باشم
اگر مردم میخوام برای آقام بمیرم
چیزی برای وصیت ندارم
فقط دلم برات تنگه ارباب
دنیا رو دور از شما نمیخوام
دستم و بگیر
کمکم کن ....
