نون والقلم

یا مهدی؛ کاش این قلم نشانی تو را مینوشت نه در به دری مرا .....

نون والقلم

یا مهدی؛ کاش این قلم نشانی تو را مینوشت نه در به دری مرا .....

نون والقلم


♥ اَلسَّلامُ عَلیــکَ یــا بَـقیـَــهَ الله فی اَرضِــه ♥

از خـــدا
فقــــط تــــو
برای زمیـــن
باقــــی مانـــده ای
بـرگـــــرد ...

بایگانی

۱۵۴ مطلب با موضوع «دلنوشته های محبــوب» ثبت شده است

دوباره شوق زیارت هوایی ام کرده...

بسم الله...

هوالمحبوب. 


دو:


و حالا این دل 

بیشتر از شش گوشه ی ارباب 

بهانه ی شش گوشه ی امامین عسکرین 

را گرفته است 

بهانه ی خانه ی پدری امام زمانش را 

بهانه ی جایی که امید وار است 

آخرین نفس هایش در این دنیا 

کنار نفس های امام زمانش باشد... 

به این روسیاه ناقابل بی چیز 

بگویید که این بار 

امیدش را ناامید نمیکنید... 

بخوان مرا که به عشق تو مبتلا باشم

         بخوان مرا که هوائی سامرا باشم...


آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند....

بسم الله...

هوالمحبوب.


هفت :


مثل بچه کوچیک ها 

که تا عیدیشون و نگیرن 

چشم میدوزن به دست های صاحب خونه، 

هر چند دقیقه یکبار 

زل میزدم به گنبدش و 

میگفتم 

یا امام رضا جان

عیدی من یادتون نره ها 

عیدی من کربلا 

من و سال نویی دست خالی ردم نکنیدا 

انقدر گفتم و گفتم 

که زودتر از اونچی که فکرش و میکردم

عیدیمو گرفتم 

باید حدسش و میزدم 

از همون وقتی که غذای حضرتیش قسمتم شد 

که خواستم رستورانش ببرتم و برد

باید حدسش و میزدم 

که آقا خیلی زود ازم راضی شده و

براتم و داده 

اونم چه براتی 

بهترین و بزرگترین عید سال

بهترین جای دنیا.... 

و من 

تمام کربلا های رفته ام را 

به دعای تو مدیونم

حضرت سریع الرضا 

امام رىوف 

حضرت انیس النفوس.... 


من از بقیع چشم او به آسمان رسیده ام...

بسم الله... 

هوالمحبوب.


بی سبب نیست 

این همه شباهت های فامیلی

ارباب زاده ی ایرانی تبار

بی سبب نیست این همه دل بیقراریها و

دل تنگی ها... 

بی سبب نیست اگر دل ما هم

چون شما 

در کربلا جا مانده باشد و

ما اینچنین

بیدل زندگی میکنیم... 

میلادت مبارک حضرت ارباب زاده 

   میلادت مبارک دل تمام ایرانیان و جهانیان... 



شعبان یعنی حکایت قدم هایت...

بسم الله... 

هوالمعشوق. 


شعبان که از راه میرسد 

دوباره تمام امید های دلت زنده میشود

دوباره هوای عاشقی 

دواره بهانه ی یار... 

دوباره نگاه ارباب و

عنایت سقا 

دوباره دلت را بیمه ی علی اکبرش میکنی

تا روزی تمام وجودت را

تقدیم مولود نیمه ی شعبان کنی. 

روزی که دیر نیست 

او می آید و 

دوباره تمام امید های دلت زنده میشود.


 جان بر کف و اشاره ی جانانم آرزوست

     جانان هرآنچه می طلبد، آنم آرزوست

 صدبار اگر نثار رهش جان و سر کنم 

    تا باز جان دهم به رهش، جانم آرزوست


تو نظر کرده ی مخصوص خدایی، آقا

بسم الله... 

هوالعلی. 


کسی چه میداند 

شاید به برکت مولود کعبه باشد 

اینکه خدا آغوش گشوده و 

عاشقانش را 

در خانه ی خویش پذیرفته است.

یا شاید به شکرانه میلاد 

همان که کعبه به خاطرش سینه چاک داده است 

بندگانش را به میهمانی پذیرفته 

تا سه روز 

در خانه اش 

شکر این نعمت الهی را 

به جا آورند.

  یاعلی جانم 

    نام تو روی لبم اصل عبادت باشد 

      داىم الذکر توام، از جملاتم پیداست... 


أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّ دار و ندار این گداست...

بسم الله...

هوالمعبود. 


ماه رجب، ماه خداست 

اما انگار

رجب را سند زده اند به نام علی(علیه السلام)

رجب سرشار شده از بوی نجف

رجب سرشار شده از عطر علی  

 انگار خدا

یا علی را سند زده به نام خودش

یا خودش را سند زده به نام علی 

جوری که علی را بدون خدا 

و خدا را بدون علی 

هرگز نمیتوان تصور کرد....

   نه خدا توانمش خواند،  نه بشر توانمش گفت 

               متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را.... 


هادی دلم...

بسم الله... 

هوالمحبوب. 


دلم و با هزار امید 

راهی کرده بودم برای پابوسی

برای زیارت

بی خبر از براتی که امضا نشده بود و 

باز هم سهم دلم دوری از سامرا بود.

دل شکسته م رو اونشب 

با زیارت ارباب آروم کردم 

اما حالا... 

نه سامرایی دارم و 

نه کربلایی

حالا دل تنگ من 

دخیل تصاویر زنده ی حرم شده است

به امید نگاه مهربان و میهمان نواز شما

تا آرام کنید

تمام دلتنگی ها و بیقراری هایش را.

  ❤ ایها الهادی النقی

     یابن رسول الله...❤

     دم میزنم من از تو امام غریب ها

          فرمانروای بی کس شهر غریب ها

     تو با حسین فرق نداری فقط کمی 

         نامت غریب مانده میان غریب ها.... 

    

شب میلاد دلبرم باشد...

بسم الله...

هوالمحبوب. 


و برای میلاد تو

خدا خودش شعری سرود 

شعری زیبا تر از 

تمامی شعر های دنیا...

 ❤ انا اعطیناک الکوثر... ❤


بسم الله...

هوالمحبوب.


و عمق عشق 

هیچگاه فهمیده نمیشود 

مگر در زمان فراق... 

❤❤❤❤

سلام امام مهربانم

برای تو مینویسم

برای تو که دوری و دلتنگی ات

اینگونه بی تاب و بی قرارم کرده است.

و در تمام سالی که گذشت 

دلتنگی حرم ات را 

به آغوش کریمانه خواهرتان سپردم و 

حالا دوباره 

سهم این دل بیقرار

نگاه مهربان امام رىوفش شده است

تا تلخی تمام این روزهای فراق را

با شیرینی وصالش پایان دهد.

و من با کوله باری از عشق و دلتنگی

با کوهی از غم و درد دوری 

به پابوس تو می آیم

به پناه آغوش امن و مهربانت

حضرت سلطان، 

مونس روح و جان.

آرام کن به جامی شور و نوای ما را 

سلطانی و دم ات گرم، داری هوای ما را... 


جای خالی مادر...

بسم الله... 

هوالمحبوب. 


مادر 

بیمار باشد 

در بستر باشد 

اما در خانه باشد.

جای خالی ات را بگو

چگونه تاب بیاوریم؟

چه کنیم 

با این همه بغض و دلتنگی 

 مادر...

  حال و هوای خانه ی علی را امشب

    هرکه مادر ز برش نیست فقط میداند...