میــــلادِ عشـــق ...

  هــو المعــشوق ...

 

       حسیــــــــــــن جــــان ؛        

            مثــل ِ یک مُـــرده که یک مرتـــبه جان میگیرد

                            دلـــــم از بردن نـــامت هیـــجان میگیــرد ...

 

 

  نام ِ تـــو میبرم و نوبــت پروانگی است

      در من از روزِ ازل یک رگ ِ دیـــوانگی است ...

         ***

الســـلام ُ علیک ای عشــــق

الســـــلامُ و علیــــک یا اباعید الله ...

و خـــداوند تـــو را آفرید

تا امشب تمامی عرش و فرش غرق ِ در سرور و شادی باشند...

و مـن روزی به دنیـــا آمـــدم

که عاشق ِ تـــو شدم

و شکــــر خدای را که عشقت را روزیِ دل ِ شکسته ام کرد ....

و من امشب با دلی دلتنگ

با چشمانی گریان

روزهای خــوب ِ کنـــار ِ تو بودن را به خاطـــر می آورم

و برای میلادت

برایِ تــــو را داشـــتن

جشـــــــن میگیرم ....

                  شـــاه را کرد تجســم و به پایــش افتــاد

                                   مثـــل ِ هــر بار فقــط باز گـــدا گفت : حـــــرم               

 

 

عــاشـق پیــشه ...

  هــو المعــــشـوق ...

 

       تــــا بـــوی ِ زلـــف ِ یـــار در آبادیِ مــن اســـت

                      هر لـــب کـه خـــنده میــکند از شـــادی ِ من است ....

 

عاشـــق که بشــوی

تمـــامِ دیــن و دنیـــایت میشــود معشـــوقت

زمینـــن و زمــان را به هم میدوزی تا با او باشـــی

کنـــارِ او باشی ...

اگــر عاشـــقی را خــوب بلـــد باشی
لحظه ای چشـــم از معشوقــت بر نمیــداری
لحــــظه ای از یادش غافل نمیـــشوی
لحظــــه ای دوری از او را نمیخواهـــی ...
  
      ***
عاشـــق که باشی بیقـــراری برای روز ِمیـــلاد ِ یــار
من را خودت عاشـــق کرده ای اربـــاب
با مهربـــانـــیت
با محبـــتت
با رفاقـــتت ...
با نگــــــاهت ...
خوبـــتر که فکـــر میکنم به خـــودم میــگویــم
آنکه اول عاشق شد کــه بــود؟
من بــودم یــا ...
من که غرق در گنـــاه بودم و هســـتم
من را با حسیــــن ِ فاطـــمه چه کار بود ؟؟
خوبــــتر که فـــکر میکنم
انــــــــگار ...
در من چـــه دیدی که خریدی ام
که این گونه عاشق ِ خودت کردی ؟؟
که مـــرا در محبت و مهـــــربانیت غـــرق کردی ؟
در من چه دیدی که این چنین آواره ی کویـــت شده ام ؟؟
و چـــه خوب شـــد که دست ِ من را هـــم گرفتی
و چـــه خـــوب شد که مادرت مرا برای کنیــزی ات قبــــول کرد
و چــــه خوب شد که تــــو اربـــــاب شدی و مــــن نوکرت ...
و چــــه زیبا عاشقی کردن را میــدانی
و چه زیـــبا همیشــــــه نگـــــــاهت با من است
همیشــــــــه قلبـــــــت از محبــــت لبریــــــز است ...
محبـــــت به منی که سرشارم از تغــــــافل
از عهــــــــد شکنی
از روسیـــــــــاهی
اما اربــــاب که تـــــــو باشی
خوبــــــــی کردن را خــــــــوب بلـــدی
حتی اگر نوکـــرت روسیاهی چون مــــن باشــــــــد ...

          ****
و چه خـــوب شد که من عاشقت شــــدم
زائــــرت شــدم
چه خـــوب شد که دست ِ دلــــم را گرفتی
حال ِ دلــــم را خــــــوب کردی ...
و چه خوب شد که خـــدا تـــو را برای ِ خـــودش آفرید
و چـــه خــــوب شد از طفیــــلی وجودِ شما
زیر سایــــه ی نگـــــــاه ِ مهـــــــربانـــت نفس میکشــــم
اربــــــــــاب ....

         ما تشـــنه ی عشـــــقیم و شینــدیم که گفـــتند
                    رفـــع ِ عطش ِ عشــــق ، فقـــط نــام ِ حسیــــن (ع) اســت ...

 

 

اسیــــر ...

هــو المعشــــوق ...

 

     پـــر می زنـــد دلـــــم به هـــــوای ِ زیــارتـــش

                 هـــر روز خســــته حـــال تـــرم .... خســــته حال تــر 

 

 

دلی که بهانه گیر شده است را با چه میتوان آرام کرد؟؟؟

وقتی خاطری ی شبهای حرم بی تاب اش کرده است ...

وقتی در پنـــاه ِ نگاه ِ ارباب اش آرام بود و قرار داشت ...

جز نگـــاه ِ معشـــوق 

چه چیزی این دلِ بهانه گیر را آرام میکند ؟؟؟

خودت بگـــو اربــــابِ خــــوبــم

دلی که اسیـــرت شده است را

با چـــه بهـــانه ای آرام کنـــم؟؟

      هـر چـــه میـــخواهم غمــــم را در دلـــم پنهان کنم

                        سینه میگوید که من تنـــــگ آمــــدم فریـــــــاد کن ....

 

 

شهیــدِ عشق...

    هو المعشوق... 

          امشب بیــا به مجــلسِ یـک خواهـر شهیــد ... 

امشب کنار تو

روی تل زینبیه 

مینشینم و برای حسین ات گریه میکنم....

امشب حال شما  را خوب میفهمم بانو 

ارباب ما ندیده دلها را شیفته ی خود کرده 

شما که جای خود داری... 

امشب با خواهر عاشقی گریه میکنم 

که نه تنها عشقش را از دست داده 

بلکه درست روبروی چشمانش 

شاهـدِ ..... 

خواهـــرت شهید شد ارباب

شهیــدِ  تو 

شهیدِ عشـــق 

و هیچ چیز به جـــز زیبایی ندیــد ...

با نگاهت دلـم رو بردی ...

   هـو المعـــشوق ...

 

           من اســمِ تـــو را به مــادرم گفـتم و گفــت

                           در خـــواب همیـــشه میبــری نامــــش را ...

 

 

مثلِ همه ی عاشقا

وقتی با دیدن عکس ِ جدید از کسی که دوسش دارن

ذوق میکنن

وقتی عکس های جدید از حائر ِ حرمت رو میبینم

ذوق میکنــم و و هِـُــری دلـــم میریزه

از وقتی دیگه اون پارچه سیاه های دورِ حرم رو برداشتن

دلــم آروم و قرار نداره برای اومدن و دیدنت

برای نشســـتن تو بین الحرمین و سیـــر نگاه کردنت ...

و همه ش از خودم سوال میکنـــم

یعنی امام حسین یه بار دیگه راهــم میده ؟؟؟

        ***

زنگ زد خداحافظی کرد...

همسفرِ سال ِ قبل ِ کربلا ی تــو

با اینکه میدونم همیشه نگاهم میکنی و حواست بهم هست ...

با اینکه هر روز بهت سلام میکنم و میدونم جوابم و میدی

اما وقتی گفت سفارشی دعـــات میکنم و

اسمت و پیش آقا میبرم ...

دلـــم لرزید

از اینکه یه بار دیگه کنارِ ضریحت یکی قراره اسم من و صدا کنــه ...

حالا الان اونجاست

پیشِ شمــآ

نمیدونم اسمم و صدا کرده یا نه

اما خوش به حال ِ چشماش

که صحن و سرای با صفات و نگاه میکنه ...

خوش به حال ِ دلش

که حالش و خوب میکنی و راهیش میکنی که برگرده ...

    ***

امـــروز میلاد عزیز دردونه ی اربابه

که دستهای کوچیکش گره های بزرگی و باز میکنه ...

امروز دلــم و دخیل همون کنج از شش گوشه ی ارباب میکنم

که شش ماهه ارباب روی سینه ی بابا آروم گرفته

امروز دلم و دخیل علی اصغـــرت میکنم

تا دستام و بگیره و

تا کربلای تـــو بیاره ارباب ...

 

         امشب دوباره کرببلا لازمم حســــــین

                     کی میکنی به کرببلا عازمم حسیــــن ...

 

 

سراب ...

هو المعشــــوق ...

 

         نوکـــرِ خوبی نبــــودم ...خودمم میـــدونم آقـــا  

 

 

         مردم به چشــــمِ آب نگاهم کنند و لیک

                        من از سراب پیشِ تو بی آبرو ترم

                                                یا حسیـــــــن ....

 

 

هِـجــر...

   هو المعشوق....

 

                یا حسیـــن ؛
                      این من و هــجرِ تـــو و حال به هم ریــخته ام .... 

 

            

                 عمــداً به زمیــن خرده ام و پـــا نشدم باز

                               تا بلکه دوبــاره تو زِ من دســــت بگیــــری ...

 

 

هوام و داشتــه باش آقا، من و به تو سپرده اند...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

اربـابِ خـوبــم ...

بسم الله ...

        ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺑـهشت ﻭ ﺑﻪ جہـﻨﻢ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟!؟!
                        ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺕ ﺟﻨﺖ ﻭﺍﺧﻢ ﺗﻮ ﻋﺬﺍﺑــے ﺳﺖ ﺍَﻟﯿــم

 

 

1*

دلی که خطا میکنه ...

وقتی که برمیگرده به یه امیدی برمیگرده

حتما از صاحبش یه چیزی دیده که برمیگرده سمتش

حتما اون و به مهربونی و با گذشت بودن شناخته

که میره و باز بهش رو میزنه

با وجود اینکه میدونه خراب کرده

میدونه پای عهد و پیمونش نمونده ....

اما حتما یه چیزی هست که بازم میره سمت اربابش...

                  *****

2*

اصلا مهربونی و رفـــاقت رسم و مرام شماست ...

مگه میشه نوکرت رو نبخشی؟؟

مگه میشه براش دعـــا نکنی ؟؟

مگه میشه برش نگردونی سمتِ خودت؟

مگه میشه دوباره زیر بال و پــرِش رو نگیری ...؟؟

               *****

3*

حالم خـــــوبه ارباب

حالــــم خیلی خوبــــه ارباب

با اینکه پر و بالم شکسته ...

اما قلبـــم آرومه ...

قلبم و شما آروم کردی...

آروم کردی وقتی باز بهش تابیـــدی

من کشته مرده ی همیــــن رفاقتت هســـــــتم

میگن پرچم سیاه عزای شما

یعنی روسیاه ها بیان حسین (ع) خریدارتونه ...

مرسی که دلِ سیاهم و باز خریدی و قبولش کردی ....

ما شما رو نداشته باشیم کی و داریم ارباب...

من خـــرابِ محبتت و رفاقتتم

فقــــــــط همیــــــــــــن

دعـــــام کن سر عهد و پیمونم بمونم...

دعا کن بال و پر زخمیم خوب شه...

که میدونم میشه...

نگاهِ شما باشه دیگه غمی نمیمونه اربــــابِ خوبـــــم ....

     آقا ممنونم

        من و مثل حر نگـــــاهم کردی

            من و آوردی تو روضه و سر به راهم کردی

                 میبیـــنم روزی که زائر قتلگاهم کــــردی

                       با اینکه انقدر از ما کم لطفی دیــــدی

                           زمین خوردم هرجا ، تو به دادم رسیدی

                                  خلاصه خیلی زحمت ما رو کشیدی ...

 

گِـــره ...

بسم الله ...

 

      به حَلقــہ هاےِ ضریحت دِلم گر خورده

                گِره گُشاے من اینبار این گِره مَگشاے ....

 

 

 گدات و یاری کن ...

 برام یه کاری کن ...

 آبرو داری کن خیلی آقا دلــــم گرفتـــه ...

 آبرو داری کن زنـــدگیم و ازم گرفته ...

 آبرو داری کن نزار بیفتم رو زبونا ...

 آبرو داری کن نزار بگن ....

 امــــشب و بشیــــن

 اشـــک ِ چشـــمام و ببیــــن ...

 من بدم ولی

 تو روم و نزن زمیـــــن ....

 

                 آشفته ام چو پیز غلامی که از غمت

                        یک عمـــــر گریـــه کــــــرد ولی، کربلا نرفــــت ...