به جز عالمِ سائلی عالمی نیست...

 هـو المحــبوب... 

     من به بیــراهه رسیدم،  سحری دسـتم را

              با ابــوحمــزه خود،  آخــر بن بست گرفــت... 

با دستانِ بسته 

در بازارِ شام 

رزقِ سائــلت را دادی

حالا با دستانِ بــاز 

رزقِ کربلای من را نمیدهید؟؟ 

خاطــره آدم را آتـش میــزند 

میدانید؟

هنوز یک سال نشده 

شام شهادتتان در حرمِ سقا

حتــما خوب نوکــری نکرده ام 

که امسال به جای بهشت 

محبوسم در جهـــنم ... 

     بخوان ابکی، ابکی...لنفسی،لقبری

             دلِ مـــرده ی ما کمی جـــان بگیرد...