بگیر دست مرا تا به سامرا ببری.

بسم الله... 

هوالحمحبوب.

حرف اول: سامرا 

سا مرا یعنی :

سُرَّ مَنْ رَآ

مثل دل کوچک من

که لک زده برای دیدن شما

و از شادی دوباره دیدنتان

سر از پا نمیشناسد

    همیشه زنده بود هر کسی فدای تو شد

        و خوشبحالش اگر خاک سامرای تو شد...



بعد از چهار سال دوری 

سر از پا نمیشناسم 

به جرآت میتوانم بگویم دلتنگی ام 

برای خانه ی پدری امام زمانم 

خیلی بیشتر از نجف و کربلا شده است.

چهار سال انتظارش را کشیده ام.

و حالا باید جبران کنم 

باید با شوق جان دادن در کنارتان 

با سر به محضرتان بیایم مولا.

و چه شیرین است 

دعایی که مستجاب میشود

وقتی حتی 

قبل از اجابتش

دلت را گرم کرده اند که 

امسال دیگر 

به مرادت خواهی رسید.

الحمدلله.