دور مران از در و راهم بده...
- يكشنبه, ۱۲ دی ۱۳۹۵، ۱۱:۱۲ ب.ظ
بسم الله...
هو المعبود.
دستم و رو زانو هام میزارم و
به خودت توکل میکنم و
با یادت آروم میشم و
دلم بهت قرص میشه.
اصلا
دردی که آدم و
به تو نزدیک تر کنه
درد نیست
عین محبت و لطفه.
نه
بدون لطف و کمک خودت نمیشه
اگه خودت دستام و نگیری نمیشه
اگه من و به حسینت نسپاری نمیشه.
کاش ازم نا امید نشده باشی و
دوباره پناهم بدی تو آغوشت و
با همه ی بدی ها قبول کنی
منی که جز تو کسی ندارم رو...
الهی و ربی من لی غیرک؟؟
