پیش تو آرامشی بود، این دل دیوانه را...

بسم الله...

هوالمعشوق. 

از بچگی این حدیث و خوب بهم یاد داده بودن

الحسود لا یسود

خیلی شنیده بودمش اما

بازم حسودی میکردم

بزرگتر که شدم 

شاید یه کم بیشتر فهمیدم و

سعی کردم به جای حسادت

غبطه بخورم به حال خوب بعضی ها...

اما فقط بزرگتر شده بودم

عاشق نشده و بودم و باز هم 

همه چی و نمیفهمیدم...

بعد از اینکه عاشق شدم و 

عشق رو هم تجربه کردم!

 خیلی شنیدم که میگفتن

عشق آدم و حسود میکنه و

آدم حسود تو آتیش حسادتش میسوزه...

همه تلاشم و کردم که باز هم

به جای حسادت غبطه بخورم اما

اما

اما....

امون از این دلی که اختیارش دست آدم نیست

امون از دلی که تنگه و بهونه گیر

امون از دلی که با هیچی آروم نمیشه

امون از دلی که داره تو آتیش حسادت 

خودش و آتیش میزنه و

برای تو 

خودش رو میکشه... 

امون از دلی که برای تو تنگ شده

امون از دلی که تنها درمونش تویی

امون از دلی که بهت احتیاج داره

امون از دلی که دوری و طاقت نمیاره

امون از دلی که...

امون از دل سوخته ی شکسته ی بی بال و پر من.... 

حضرت یار 

حضرت معشوق.