دارم امید که از دوست ندایی برسد...
- چهارشنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۵، ۰۳:۱۴ ق.ظ
بسم الله...
هوالمحبوب.
وقتی دلت
بهانه ی چیزی را میگیرد
که نیست
هر کاری برایش بکنی
باز هم آرام نمیگیرد.
****
مثل هر بار دل تنگم را
به زیارت بانویی برده ام
که گفته ای
حرمش درمان دلتنگی های حرم شماست...
دلی که به سلام های از راه دور عادتش داده ای.
نکند دلم را به حال خودش رها کرده ای
و مرا به خودم واگذارده ای؟
نکند دلت را شکسته ام
که اینچنین آفتاب وجودت را
از تن یخ زده ام دریغ کرده ای
حضرت رىوف
حضرت سلطان
حضرت انیس النفوس....
متوسل شده ام تا که بیایم مشهد
نکند بند دخیلم گره اش محکم نیست؟
من که یکسال پیاپی نگهم سوی شماست
نرسیدن به ضریحت به خدا حقم نیست...
